Jacob Mathew (DR.) vs. State of Punjab & Anr.

III (2005) CPJ 9 (SC)

Jacob Mathew (DR.)vs. State of Punjab & Anr.

Supreme Court of India

அசட்டை மற்றும் கவனமின்றி ஒரு செய்கையை மருத்துவர் செய்ததன் விளைவாக  ஒரு உயிருக்கு  ஊறு விளைவித்தாக, ஒரு மருத்துவர் மீது இந்திய தண்டனை சட்டம் பிரிவு 304A-ன் படி நடவடிக்கை எடுப்பதற்கு முன்,  விசாரணை காவல்துறை அதிகாரியானவர்,   பிரச்சனை சார்ந்த துறையில் உள்ள  அரசு மருத்துவர் ஒருவரிடம் இருந்து, குற்றம் சாட்டப்பட்ட  மருத்துவரின்  அசட்டை மற்றும் கவனமின்றி ஒரு செய்கையினாலேயே  ஒரு உயிருக்கு  ஆபத்து ஏற்பட்டுள்ளது என்று அறிவுரை (opinion) பெற்ற பிறகே  மேற்படி மருத்துவர் மீது நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்று உச்சநீதிமன்றம் மேற்கண்ட தீர்ப்பில் அறிவுறுத்தியுள்ளது. 

Guidelines — re: prosecuting medical professionals

51. As we have noticed hereinabove that the cases of doctors (surgeons and physicians) being subjected to criminal prosecution are on an increase. Sometimes such prosecutions are filed by private complainants and sometimes by police on an FIR being lodged and cognizance taken. The investigating officer and the private complainant cannot always be supposed to have knowledge of medical science so as to determine whether the act of the accused medical professional amounts to rash or negligent act within the domain of criminal law under Section 304-A of IPC. The criminal process once initiated subjects the medical professional to serious embarrassment and sometimes harassment. He has to seek bail to escape arrest, which may or may not be granted to him. At the end he may be exonerated by acquittal or discharge but the loss which he has suffered in his reputation cannot be compensated by any standards.

.

52. We may not be understood as holding that doctors can never be prosecuted for an offence of which rashness or negligence is an essential ingredient. All that we are doing is to emphasize the need for care and caution in the interest of society; for, the service which the medical profession renders to human beings is probably the noblest of all, and hence there is a need for protecting doctors from frivolous or unjust prosecutions. Many a complainant prefers recourse to criminal process as a tool for pressurizing the medical professional for extracting uncalled for or unjust compensation. Such malicious proceedings have to be guarded against.

.

53. Statutory Rules or Executive Instructions incorporating certain guidelines need to be framed and issued by the Government of India and/or the State Governments in consultation with the Medical Council of India. So long as it is not done, we propose to lay down certain guidelines for the future which should govern the prosecution of doctors for offences of which criminal rashness or criminal negligence is an ingredient.

A private complaint may not be entertained unless the complainant has produced prima facie evidence before the Court in the form of a credible opinion given by another competent doctor to support the charge of rashness or negligence on the part of the accused doctor.

The investigating officer should, before proceeding against the doctor accused of rash or negligent act or omission, obtain an independent and competent medical opinion preferably from a doctor in Government service qualified in that branch of medical practice who can normally be expected to give an impartial and unbiased opinion applying Bolam’s test to the facts collected in the investigation.

A doctor accused of rashness or negligence, may not be arrested in a routine manner (simply because a charge has been levelled against him). Unless his arrest is necessary for furthering the investigation or for collecting evidence or unless the investigation officer feels satisfied that the doctor proceeded against would not make himself available to face the prosecution unless arrested, the arrest may be withheld.

மருத்துவர் மீது இந்திய தண்டனை சட்டம் பிரிவு 304A-ன் படி நடவடிக்கை எடுப்பதற்கு முன், விசாரணை காவல்துறை அதிகாரியானவர்  பிரச்சனை சார்ந்த துறையில் உள்ள  அரசு மருத்துவர் ஒருவரிடம் இருந்து, குற்றம் சாட்டப்பட்ட  மருத்துவர் அசட்டை மற்றும் கவனமின்றி ஒரு செய்கையை செய்துள்ளார் என்று உறுதி செய்தபிறகு, மருத்துவ சேவை குறைபாடினால் உயிருக்கு  ஊறு விளைவித்தாக, அந்த மருத்துவர் மீது இந்திய தண்டணை சட்டம் 304A-ன் படி நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்று உச்சநீதிமன்றம் மேற்கண்ட தீர்ப்பில் அறிவுறுத்தியுள்ளது.